Zondagmorgen 15 mei, schitterend weer. Ik trap mijn grijze 72er aan en ga op weg naar café Winkelman in Buurse.
(Dit was op zich al een mooie rit van zo’n 44 km).
Bij Winkelman aangekomen was er al een man of 5, 6. Heerlijk bakkie koffie gedronken met een lekkere plak kretnstoete = krentenwegge = krentenbrood. Dit laatste werd ons aangeboden door de organisator van de rit Thomas Beumer.
Om stipt 10.30 zijn we vertrokken met 25 man (In dit geval waren er geen dames bij) We gingen al direct de grens over bij ter Huurne Holland Markt. Bij ter Huurne hebben we in het verleden ook weleens evenementen van onze club gehad, georganiseerd door Martin Brinkerink. De rit ging over echte smalle weggetjes met vele bochten en kruisingen. Als je niet goed kon
schakelen was dit dé rit om het onder de knie te krijgen: optrekken, schakelen, afremmen, schakelen, optrekken,
schakelen. Enz. enz.
Op een gegeven moment stopten we midden in een windmolenpark. Je kon de molens goed van dichtbij bekijken. Het zijn enorme gevaarten. Zie dienen zoals de meesten wel zullen weten voor het opwekken van (alternatieve) energie.
Ik had weleens van ,,slagschaduw,, gehoord maar heb nu aan den lijve ondervonden wat dat is. De wieken vormen door het draaien in de zon een constant bewegende schaduw: In de schaduw, uit de schaduw, in de schaduw, uit de schaduw. Enz. enz. enz. Ik kan we voorstellen dat als je huis in zo’n schaduw staat of je er de hele dag in werkt dit niet prettig is.
Ook kon je op diverse boerderijen die in de omtrek stonden vele daken met zonnepanelen zien. Ook niet fraai. Dergelijke oplossingen voor opwekking van energie vormen in ons land continue discussiepunten. Mijns inziens soms ook wel te begrijpen. Van de andere kant: we steken al onze elektrisch apparatuur wel met een stekker in het stopcontact, zetten de tv aan en doen we als het donker wordt het licht aan. We verwachten dan dat het nog functioneert ook!
Er was ooit eens iemand met de uitspraak: Elk voordeel heb z’n nadeel (en omgekeerd).
Op een gegeven moment trapten we onze brommers/motoren weer aan op weg naar de tweede pauzeplek: Garagebedrijf/Oldtimers Vos in Rosendahl. Het bedrijf heeft naast een gewone garage ook een oldtimer afdeling.
De showroom was niet geopend maar we konden wel goed naar binnen kijken.
Er stond van alles: Auto’s motoren, mopeds (brommers) en allerlei aanverwante voorwerpen.
Er stond ook een enorme gepantserde Mercedes. Ik denk dat die van voormalig bondskanselier Merkel is geweest want ze stond er naast (In figuur vorm). Toen we uitgekeken waren trapten we onze machientjes wederom aan om op weg te gaan naar de lunch. Thomas had hiervoor een plek in Billerbeck uitgezocht midden het centrum bij de Dom.
De naam van het restaurant ben ik helaas vergeten maar het was er goed toeven.
Toch begon ik het gevoel te krijgen dat het nog wel eens avond kon worden voordat ons bestelde hapje werd opgediend. Mijn tafelgenoten hadden dat gevoel ook. Achteraf viel het allemaal mee, je moet een beetje geduld hebben. Thomas had voor een eenheidsmenu gezorgd: Currywurst mit Bratkartoffeln. Ondanks ik niet zo van de curry ben smaakte het toch goed. Na de lunch reden we terug richting Buurse. Maar er diende zich een pech geval aan. Het leek er op dat de bougie dienst weigerde. Nieuwe erin, geen resultaat. Bougiekap wisselen, hielp ook niet. Na nog wat dingen te hebben geprobeerd: aandrukken. Plots liep de brommer weer. En zoals zo vaak met zulke storingen, wat is het geweest? Zeg het maar. (later hoorde ik van de eigenaar dat het aan de contactpunten gelegen heeft.) We konden in elk geval verder. Doordat het al met al laat begon te worden reden we aan één stuk door richting het startpunt. Het ging ook niet meer over landweggetjes maar een beetje recht toe recht aan. Onder weg kwamen we nog langs Kloster Gerleve. Hier waren we in het verleden al eens eerder geweest met onze club. De eerste keer georganiseerd door voormalig KCON lid/bestuurslid Wilfred Mengering en de tweede keer door Wilfred (Toen bestuurslid van de Spartaclub) en ondergetekende. Om ongeveer 16.30 uur waren we weer terug bij Winkelman en hadden we toch dik 100 km gereden. Met een paar man hebben we even gezellig nagezeten en nagepraat over de mooie rit. Toen ik om 18.15 uur thuis was had ik 197 km gereden, en ik moet eerlijk zeggen dat ik het toen ook wel goed vond. Het was mooi geweest, zulke lange ritten ben ik niet meer gewend. We hebben een schitterende dag gehad zonder ongelukken en niemand heeft een klap van de molen gehad.
Thomas bedank namens alle deelnemers.
Harm Olde Bijvank.