Het startpunt was dit keer bij eetcafé De Blauwe Engel in het centrum van Hengelo (O)
Zoals we al een beetje gewend waren dit jaar was het weer uitstekend.
Tegen 10.30 waren was ik er en dronk eerst een kopje koffie.
Om 11.00 was de start, Ben was de voorrijder en we waren met 18 personen.
We reden Hengelo uit in de richting van Zenderen en kwamen langs het retraitehuis.
Vroeger was dit o.a. in gebruik voor katholieke jongeren die werden bijgespijkerd over het geloof.
Ik ben daar met mijn kameraden ook geweest als 12– 13 jarige.
Ook werd er verteld hoe het nou precies zat met de ooievaar en de bloemetjes en de bijtjes.
Er ging toen een wereld voor mij open, kan ik mij nog goed herinneren.
Even later kwamen we langs het (voormalig) asielzoekers centrum in Azelo.
Als ik het wel heb is het vorig jaar november gesloten.
De rit ging voort in de richting van Hertme dit plaatsje is bekend van het openluchttheater.
Het is in deze omgeving schitterend rijden. (ook zeer geschikt voor fietsliefhebbers)
Van Hertme reden we richting Weerselo, Rossum, Lemselo, Oldenzaal naar Deurningen waar we pauze hadden bij Pelle’s eetcafé . Je kon er goed eten.
Het was een soort ,,samenkomst,, gelegenheid want er waren ook veel fietsers, wielrenners, en motorrijders. Na de pauze vertrokken we voor het tweede gedeelte van de rit.
We reden via Albergen, Hertme naar Almelo waar we langs schitterende boerderijen van het landgoed Almelo reden.
Hier heb ik in het verleden al eens iets over verteld.
Via de historische 3,5 km lange Gravenallee en een stukje fietspad langs de N349 kwamen we langs de
UCN (Ultra Centrifuge Nederland) of Urenco (URanium ENrichment COmpany) wat Uraniumverrijkingsbedrijf betekend.
In deze gigantische fabriek (fabrieksterrein ca 11 hectare) wordt uranium verrijkt t.b.v. kerncentrales en medische toepassingen.
Het is een zwaar beveiligd terrein. Even later reden we door de buurtschap Tusveld, een bijzonder mooi gebied in de omgeving van Almelo –Bornerbroek. Via Zenderen kwam zo langzamerhand Hengelo weer in zicht en reden naar het punt waar we
s, morgens waren gestart: Café DE Blauwe Engel.We kunnen terug kijken op een mooie rit met prachtig weer.
Wat het weer betrof kon je zien dat de natuur ontzettend van de droogte heeft te lijden:
verbrande weilanden, bomen in herfsttooi, verdorde maisvelden en droge sloten.
Volgens mij hadden we slechts één pech gevalletje: een uitlaatbocht van een Zündapp dames brommertje was los gerammeld.
Hier onder een aantal ,,geschoten,, plaatjes
Ben en Franie, ook namens de deelnemers bedankt voor de organisatie.
Harm Olde Bijvank .
