te Haaksbergen. Vóór 10:00 uur waren de eerste liefhebbers van een bromfietstochtje met aansluitend een lekker stukje vlees, al aanwezig. Daarna schoven er nog meer mensen aan tot een totaal van 25 personen.
- Gereed om te starten. Links boven zijn nog net een paar fietsen van de dames te zien
Natuurlijk kwamen de mensen niet alleen voor de kilometers en de karbonade, maar toch ook voor de gezelligheid met elkaar.
De mannen mochten de vrouwen meebrengen, die eerst een fietstocht konden rijden, om daarna gelijktijdig met de bromfietsrijders aan te schuiven voor een welgevulde dis.
- Het zal wel weer over brommers gaan
De fietstocht was uitgezet door Margreet Heerink en Ineke Megelink.
De fietstocht ging van Haaksbergen naar het Buurserveen en het Witteveen, naar de Haarmühle, net over de grens in Duitsland. Daarna weer terug naar Haaksbergen. Gepland was dat de deelnemers aan de fietstocht en de bromfietsrit vrijwel gelijktijdig weer terug zouden zijn voor het vervolg; dat is aardig gelukt. Met 17 bromfietsrijders, waaronder 2 dames, zijn wij om 11:00 uur vertrokken vanaf het bedrijf van Johan. Wij vonden het prima dat alle bromfietsen van hetzelfde merk waren; Kreidler.
Via een stukje industrieterrein waren wij al snel in het buitengebied, Brammelo, aan de westzijde van Haaksbergen.
Na het oversteken van de Goorsestraat kwamen wij in de buurtschap Eppenzolder (waar Nobian (v.h. Akzo) haar boorputten voor zout gaat maken). Na een kort stukje Hengelosestraat zijn wij evenwijdig aan de N18 gereden tot aan de Boekelosestraat.
- De dames vermaken zich zo te zien ook wel.
Vervolgens richting Boekelo om daarna af te buigen in de richting van het Rutbeek.
Aan de Zonnebeekweg hadden wij nog een fraai uitzicht op het pand Zonnebeek. Dit is een buitenverblijf dat ooit is gebouwd door de textielbaron Van Heek, voor zijn Amerikaanse vrouw Edwina. Het kolossale pand, met koetshuis, wordt dan ook beheerd door de Edwina van Heek Stichting. Je kunt het o.m. huren voor vergaderingen en partijtjes. (iets voor de jaarvergadering?).
- Villa ,,Zonnebeek,, aan de Zonnebeekweg Enschede
Daarna zijn wij verder gereden naar het prachtige gebied Broekheurne en Groot Bruinink onder Enschede. Een typisch landelijk gebied met kleine boerderijtjes, leuke slingerwegen, weilanden en veel groen. Net voor het Aamtsveen zijn wij de grens met Duitsland over gestoken en zijn wij in de richting van Alstätte gegaan. Bij het "Gedenkmal" voor slachtoffers uit de 1e en 2e wereldoorlog, hebben wij nog even gepauzeerd en genoten van een hapje en een drankje.
- Pauze bij het "Gedenkmal" voor slachtoffers
uit de 1e en 2e wereldoorlog
Net voor Alstätte zijn wij afgebogen en nog voor de grensovergang (bij ter Huurne) binnendoor naar het Lüntener Fischteich. Vandaar weer verder over de Duitse binnenwegen (en af en toe een stukje 100-km-weg) naar het plaatsje Ellewick. Helaas moesten wij daar omheen rijden over een weg alleen bedoeld voor fietsers. Een andere mogelijkheid was daar echter niet. Van Ellewick de grens weer over naar Rekken. Hier was afgelopen woensdag net het bloemencorso geweest, de praalwagens stonden er nog.
Door het mooie bosgebied tussen Rekken en Haaksbergen zijn wij verder gereden naar de startplek bij het bedrijf van Johan Ordelmans. Omdat wij ietsje aan de vroege kant waren, zijn wij nog even gestopt bij de Haaksbergense watermolen. Met een aankomst van 14:00 uur, waren wij dan ook goed op tijd voor de barbecue. De tocht was al met al zo'n 69 km lang. Han Ordelmans was vandaag de achter rijder en ik heb voor mogen rijden. Ik had de route op mijn telefoon staan. Ik gebruikte de app Routiq (route.nl). Deze app kun je installeren en gebruiken met beperkte rechten of de premiumversie voor € 10,00 per jaar. De route van deze dag is op te zoeken onder het nummer 3668177. Wij communiceerden met elkaar via een walkie-talkie-app op de mobiel en een paar oordopjes. Bij aankomst op de locatie stonden de lange tafels en de hoge tafels met krukken al klaar voor het vervolg. Wij hebben allemaal geweldig genoten van de gezelligheid onder elkaar, het drankje en natuurlijk de omvangrijke barbecue.
- “ie komt toch nig te kort?"
"nem ie zelf ok wal wat?"
Ik heb zelf nog met vlees staan draaien tot ik rode ogen van de rook had. Het "ie komt toch nig te kort?" of het "nem ie zelf ok wal wat?" heb ik meermaals gehoord. Ik heb erg lekker mee gegeten, maar dat anderen ook draaiden was natuurlijk prima.
Onze dank gaat uit naar de gastvrouw en heer Marietje en Johan Ordemans en iedereen die heeft mee geholpen aan deze mooie dag.
Hieronder een kaartje van de gereden route en nog enkele foto's
- De gereden route
Groet; Martin Brinkerink
