Na het gebruikelijke kopje koffie starten we onder schitterende weersomstandigheden onze machines bij café restaurant Golbach in Deurningen. We waren met ongeveer 36 personen. De rit was uitgezet door Henk Hendriks.
We gingen van Golbach richting Oldenzaal naar de Tankenberg die ten noordoosten van Oldenzaal ligt.
De Tankenberg is een heuvel van 85 meter hoogte en is het hoogste punt van de Provincie Overijssel.
Het heuvelopwaarts rijden van de Tankenberg ging helaas nogal gepaard met een dikke blauwe walm iets wat we
eigenlijk niet meer willen. Daarna reden we in de richting van Losser. Ik moet zeggen de vaart zat er aardig in.
Onderweg stopten we voor een sanitaire stop c.q. rookpauze.
Na de stop reden we naar Bentheim naar het plein naast het kasteel.
We werden opgewacht door de vriendin van Henk en de vrouw van Harry
Markerink (en hun familie) met koek en zopie. Op dit plein is elke eerste zondag van de maand een oldtimermeeting. (Hoofdzakelijk auto’s).
Op een gegeven moment komt er iemand naar me toe met een kentekenplaat in zijn handen, of dat mijn kentekenplaat was.
Ja het was de plaat van mijn grijze 72er en die zat er niet meer op.
De houder was van de bevestigingssteunen losgescheurd door het trillen. Vinder nogmaals bedankt.
Bentheim is bekend van zijn Bentheimer zandsteen dat voor vele doeleinden is en wordt gebruikt. Enkele bouwwerken waarvoor de steen is gebruikt, is het Paleis op de Dam, het voetstuk van het Vrijheidsbeeld in New York en uiteraard ook voor kasteel Bentheim zelf.Na een poosje zijn we vertrokken in de richting Gildehaus, naar de Ostmühle op de Mühlenberg.
Bij de molen staat een restaurant: Villa Kunterbunt. Traditiegetrouw houd Henk hier altijd de pauze om iets te eten.
(Hij had het halve restaurant gereserveerd). Op deze berg komen ook veel motorrijders bij elkaar om met elkaar een praatje te maken of om een hapje te eten.
Bij het kijken naar deze motoren zag ik een mooie (droge) koppeling van een Ducati motor. (zie de afbeelding).
De Ostmühle werd in 1749/1750 gebouwd van, hoe kan het anders, Bentheimer zandsteen, en is sindsdien vele malen vervallen
en weer opgebouwd. Sinds 1986 is de molen weer in bedrijf en wordt door hobbymolenaars beheerd en onderhouden.
Toen we onze patat, frikandellen, kroketten enz. ophadden zijn we weer richting Nederland gereden.
Tijdens deze rit ligt er opeens weer een kentekenplaat op de weg, weer afgebroken! Je snapt er soms niks van.
In al die jaren dat we een kentekenplaat op onze brommers hebben (Vanaf 1 september 2005) heb ik nog nooit meegemaakt dat er een was afgescheurd en dit was de derde die ik dit jaar tegen kwam.
Onderweg kwamen we nog langs het voormalig vliegveld Twente. Hier stond een Boeing die door AELS gedemonteerd wordt.
(AELS = Aircraft End-of-Life Solutions = oplossingen voor het einde van een vliegtuig)
Dit bedrijf demonteert vliegtuigen en verkoopt de bruikbare onderdelen aan vliegtuigonderhoudsbedrijven, een goede manier van hergebruik dus. Het was ongeveer 15.30 uur toen we bij Golbach terug waren.
We konden terug kijken op een mooie dag, gereden door de oostelijke kant van Twente en een stukje door de Heimat.
Voor zover ik me kan herinneren hebben we geen pechgevallen gehad.
Henk, Harry en familie bedankt voor de organisatie en tot volgend jaar in Zwiep.
Harm Olde Bijvank