Zoals in het clubblad nummer 1 van februari 2018 belooft hier het verslag van een ronde om het IJsselmeer die ik in 2003
(jawel alweer 15 jaar geleden) in één dag heb gemaakt.
Op mijn Kreidler rond het IJsselmeer.
In de afgelopen winter (2002/2003) kwam ik op het internet een website tegen met fietsroutes.
Zo kwam ik ook een route tegen:Rondje IJsselmeer.
Na een paar dagen kreeg het idee om met een van mijn Kreidlers zo’n rondje te maken.
De afstand zoals beschreven was zo’n 400 km daar kwam dan nog bij de afstand Nijverdal – Kampen v.v In totaal dus ca 500 km.
Ik liep enige tijd met het idee rond en ik dacht ik probeer het.
Na ervoor gezorgd te hebben dat ik iemand had die mij op kon halen als ik pech kreeg of het niet vol kon houden was het 23 juli zover.
Alhoewel ik ook een autoroute kaart van Nederland bij me had, had ik me voor genomen de ANWB route bordjes:
Zuiderzee route te volgen.
Het weer leek redelijk voor die dag, slechts een kleine kans op een buitje.
Om 06.00 uur ben ik vanuit Nijverdal vertrokken richting Kampen. Dit was het start en het beoogde eindpunt van de tocht.
Via het plaatsje Noordeinde en de plaatsen Elburg , Doornspijk en Nunspeet kwam ik in Harderwijk aan.
Hier hield ik de eerste pauze. Ik kwam er aan de praat met 2 wielrenners uit het zuiden van het land.
Het bleken ook oldtimer liefhebbers te zijn : de een had ook een Kreidler de andere een Zündapp.
Na Harderwijk ging het richting Bunschoten. Dit ging niet vanzelf want ik raakte een paar keer het ,,spoor,, bijster,
doordat ik een bordje niet heb gezien of dat er een weg was. Na Bunschoten ging het via het veer over de Eem
naar Huizen-Naarden. Bij het veer heb ik met het thuisfront gebeld om te vertellen hoe het ging en waar ik was.
(ze hadden een kaart van Nederland op tafel liggen zodat ze mij konden volgen).Het ging prima.
Via Muiderberg en fietspaden (helaas van het type :dus niet brommen) ging de reis verder naar Amsterdam.
Gelukkig hoefde ik niet door Amsterdam. Wel jammer dat ik geen plaatsnaam bord ,,AMSTERDAM,, ben tegengekomen voor een foto met mijn brommer er voor. (Staat interessant)
Over de Schellingwoude brug ben ik het IJ overgestoken richting Durgerdam.
Het begon inmiddels iets te regenen en stond in twijfel om het regenpak aan doen. Het bleek gelukkig niet nodig.
Op de Waterlandse zeedijk stikte het van de muggen en ander ongedierte ze zaten overal tot in mijn oren.
Na de Waterlandse zeedijk en Uitdam kwam ik in Monnickendam.
Hier belde ik het thuisfront om te vertellen dat het prima ging en ik dacht dat ik de tocht uit kon rijden.
Pas ma good op was de boodschap doe ma kalm an. ( In ABN: Pas maar goed op en doe het rustig aan)
Na Monnickendam kwam ik in Volendam,waar heb ik een zoute haring gegeten.
Achteraf bleek iemand van onze club mij hier gezien te hebben.
Denk dus nooit als je ,,ver,, van huis bent dat niemand je kent of ziet.
De tocht werd vervolgd over en langs de dijk naar Hoorn-Enkhuizen-Wervershoof en Medemblik.
(Ik had de mogelijkheid in mijn achterhoofd gehouden dat wanneer ik in Enkhuizen zou zijn en dacht ,,ik red het niet,, om over de Afsluitdijk te gaan om dan over de dijk Enkhuizen Lelystad naar Lelystad te gaan en dan naar Kampen) Maar het was niet nodig.
Toen onderlangs de dijk van de Wieringermeerpolder naar Den Oever.
Achteraf vond ik dit het saaiste stuk van de tocht. Dit werd echter ruimschoots gecompenseerd met de rit over de Afsluitdijk
Het was een geweldige ervaring : de wind en de zon in de rug en geen zuchtje zijwind.
De Kreidler liep als een ,, naaimachientje,, schitterend!
Natuurlijk stopte ik bij het Monument (hier is het laatste gat in de dijk gedicht)
Bij Kornwerderzand kan met dmv een brug de dijk oversteken naar de IJsselmeer kant
Hier heb ik weer even met thuis gebeld: het gaat nog steeds prima.
Aan het eind van de dijk ging de tocht verder naar Makkum. Hier was een soort braderie en heb er even rond gekeken.
De tocht werd vervolgd via allerlei kleine Friese plaatsjes waar ik nog nooit van had gehoord b.v. Piaam en Gaast
maar daarom niet minder mooi. Uit eindelijk belande ik in het welbekende Hindeloopen.
Van hieruit ging de tocht verder naar Stavoren.
Hier stelde ik het thuisfront weer op de hoogte met het verloop van de tocht.
Inmiddels begon ik de ,,trek naar huis,, te voelen zo als je dat hebt als je terug komt van vakantie en dichter bij huis komt.
Maar het eindpunt Kampen kwam in zicht. Van Stavoren ging het via het prachtige Rijs in Gaasterland verder naar Lemmer.
De tocht ging verder via Kuinre-Blokzijl-Zwartsluis en Genemuiden.
Deze plaatsen zijn misschien bij sommigen van jullie bekend van de tochten in Staphorst.
Na in Genemuiden met de pont het Zwarte water te zijn overgestoken ging het richting Kampen naar het punt waar ik s ’morgens was gestart.Toen moest ik nog de laatste 50 km naar Nijverdal.
Om precies 22.05 was ik moe maar voldaan en zonder pech en ongelukken weer thuis.
Hier zijn nog enige ,,technische,, gegevens van de brommer en de rit.
Bromfiets: Kreidler type K53/21 NL Bouwjaar 1972 rijwind koeling.
Standaard cilinder en carburateur (resp. 49,9 cc en 10mm Bing)
Normale snelheid ca 50-55 km/uur
Gereden km 500 precies, in 16uur en 5 minuten (pauzes meegerekend).
Een gemiddelde dus van 500 km : 16 uur is ca. 31,25 km/uur
Bij een omtrek van een wiel van 1,8 m (17 inch wiel) is een wiel 500.000 m : 1,8 m = ca 277.777 maal rond geweest
De overbrengverhouding van de krukas op het achterwiel is in de derde versnelling ca 15:1. (Krukas 15 x rond achterwiel 1 x)
Zodat de krukas minimaal ongeveer 15 x 277777 = 4.166.655 maal is rond geweest.
Benzineverbruik ca 13 liter.
Mengsmering 1:40 olie: Castrol TT super
Het was een geweldige ervaring maar ik denk toch als ik het weer zou doen ik er een dag of drie voor uit zou trekken.
Ik kon de volgende dag amper recht op lopen van stijfheid in de rug en de benen en ik was moe moe moe en nog eens moe.
Bovendien kun je niet ergens echt rondkijken omdat je anders de ,,eindstreep,, niet op tijd haalt.
Sommigen vroegen mij ook waarom rij je zoiets alleen Harm?
Wel wat dat aangaat ben ik zoals ik weleens eerder heb aangegeven een einzelganger. Ik vind het prachtig om alleen te rijden.
Dat geeft me een bepaald vrijheidsgevoel (Ik mocht op mijn werk ook graag alleen werken),
wat zeker niet wil zeggen dat ik niet in een in een groep wil of kan rijden.
Als ik kan doe ik aan vele tochten mee en vind het (meestal ha ha) hartstikke leuk.
Misschien heb ik de interesse van meerdere mensen gewekt om het ,,Rondje IJsselmeer,, eens te rijden.
Met de vriendelijke IJsselmeer groeten,
Harm Olde Bijvank.