VRIJDAG 1 JUNI.
Het weer was niet al te best toen we vrijdagmorgen vroeg naar de Moezel reden. Regen en nog eens regen.
We gingen vroeg weg om het parkeren bij het hotel te regelen.(er was daar niet al te veel parkeerruimte voor alle aanhangwagens) Aangekomen in Treis-Karden klaarde het op en bleef het, het gehele weekend droog.
Na een gezamenlijke lunch (soep met broodjes) werden de motor Jacks aangetrokken en vertrokken we om 14:00 uur voor de eerste rit. De GDB bestanden van de routes heeft Nico Neuteboom omgezet voor de Tom Tom van Peter Slingerland.
Peter fungeerde de gehele tijd als voorrijder bij de tochten. Direct maakten we al kennis met stijgingspercentages, die wij in Nederland niet kennen en ook scherpe bochten.
De stuurmanskunst van de rijders werd op de proef gesteld. We kwamen er goed doorheen en het schitterende uitzicht maakte
een heleboel goed. Na een paar uur getoerd te hebben streken we neer op een terras aan de Moezel in Beilstein.
Hier werden de eerste Apfelstrudels mit Sahne genuttigd en er zouden er meerdere volgen deze trip.
Natuurlijk werd er onderweg ook gesleuteld, al viel het dit jaar erg mee. Geen koppeling, rem of gaskabels,
maar wel ontstekingsproblemen. Later (zondag) nog een kapot vliegwiel.
Soms stonden er zoveel “monteurs” om het object heen, dat de sleutelaar het overzicht totaal kwijtraakte. We waren om 18:00 terug bij het hotel na een tocht van ongeveer 75 km.
Na onze dorst gelest te hebben zijn we om 19:00 aan een prima driegangendiner begonnen welke tot ongeveer 20:30 uur duurde. Daarna volgde de evaluatie van de dag op het buitenterras met de nodige vloeibare versnaperingen.
ZATERDAG 2 JUNI
Toen ik om 07:00 uur naar buiten keek, liep Peter Slingerland al buiten te wandelen.
Thomas zat op het hotelterras een motorblad te lezen en het weer leek goed te worden.
Bijna iedereen had goed geslapen. Harry Westhoff had bezoek gehad van Guus Meeuwis op zijn kamer (zei hij ),
want hij had “Kedeng Kedeng” gehoord vannacht.
Na het ontbijt van 08:00 uur werden de brommers “afgetankt”, (gesleuteld werd er ook al) en de 2e rit startte. Uitgezwaaid door de achterblijvende) dames vertrokken we met 28 rijders. Via schitterende wegen, tunnels,stijgingen en dalingen (één van 20%!!)
en haarspeldbochten hadden we een geweldige rit. Later zou blijken, dat dit alle dagen het geval was.
Mooie wegen leiden door het Moezel dal. Vele adembenemende en mooie kilometers onder een groen bladerdak met aan de ene zijde ferme rotspartijen en aan de andere kant de Moezel, die zich door de rotsen meandert.
De rivier heeft gedurende duizenden jaren dit fabelachtige mooie dal uitgesleten in het keiharde graniet om ons heen.
Zo mooi, dat je er eigenlijk twee of driemaal doorheen moet rijden om ervan te genieten.
Daarom gaan we volgend jaar weer terug!
Een schitterende tocht met bijna geen oponthoud. Alle machines bleven draaien.
Na nog wat omzwervingen (want we hadden tijd over) kwamen we om 17:45 uur aan bij het hotel. De totale gereden afstand vandaag was 125 km.Om 19:00 vertrokken we met z’n allen naar een andere locatie, waar we een heerlijke BBQ op een terras voorgeschoteld kregen.
Deze keer had Jupp, der Grillmeister twee BBQ'en tot zijn beschikking, vanwege onze groepsgrootte.
Thea, de waardin zorgde voor een lekker toetje.
Jupp werd voor zijn verdienste beloond door Henk met een Kreidlerpet.
De rit-uitzetter Herman Neyts, kreeg van Henk een Kreidler polo
ZONDAG 3 JUNI
’s morgen om 06:45 ging een groep enthousiastelingen al op pad om hun machine “warm” te laten draaien.
Nadat er eerst een staatsiefoto van de groep voor het hotel was gemaakt werd de groep wederom door de achterblijvende dames uitgezwaaid.
De dames werden om 11:00 uur door Thea, de waardin van de Alte Weinstube opgehaald voor een rondleiding door het Ortsteil Karden. Ze bezochten onder meer de Stiftkirche, Castor Brunnen en enkele andere bezienswaardigheden.
Daarna volgde een heerlijke lunch bij Alte Weinstube Burg Eltz.
Dit uitstapje was mogelijk gemaakt door de gehele groep om de dames eens “te verwennen”
Net als in bergachtige gebieden bepaalt de natuur hier de loop van de wegen. Rechte lijnen van A naar B zijn er niet bij.
Dat vertaalt zich in een stuurparadijs, waarbij bochten van volledig uiteenlopend kaliber ten deel vallen.
Dit vergt stuurmanskunst. Wij hielden het echter op een meer gereserveerd tempo, domweg omdat hier veel te zien is en onze brommers niet zo hard gaan.De brommerrijders hielden hun eerste pauze bij restaurant Schmausemühle.
Dit restaurant bereikten we, doordat Peter via smalle kronkelende bospaden van de harde weg afweek en een stuk wilde afsnijden.
Een hele mooie omgeving. Na de koffie ging het Enduro rijden verder. Off the road kon men beter zeggen.
(Parijs-Dakar heeft betere wegen) over een lang pad met granietblokjes ging het naar beneden.
Echter één rijder ging onderuit in een bocht.
Gelukkig bijna vanuit stilstand: er restte enkele ontvellingen en gekneusde ribben (bleek later). Schitterend was de rit en om 17:00 uur kwamen we bij het hotel aan.
We hadden het dit weekend niet beter kunnen treffen. Ons wachtte wederom een drie gangen menu. In de avonduren werd er (op het terras buiten) wederom druk “geëvalueerd”.Een afzakkertje op het hotelterras en het gezelschap ging slapen.
MAANDAG 4 JUNI.
Enkelen vertrokken voor een rit, anderen gingen naar de Geierlay-hangbrug en weer anderen gingen de koffers pakken en aanvaardden de terugreis.
Terugkijkend op een paar schitterende dagen kunnen we met recht zeggen:
Treis-Karden : Volgend jaar komen we weer!!
Henk Endeman.