Heftafel met houten schragen
Om het monteren van een bromfiets en het onderhoud aan het voertuig goed en comfortabel te doen, is een heftafel onontbeerlijk.
Ik heb er voor gekozen om er zelf één te maken in hout met enkele stalen onderdelen.
Als eerste is de heftafel in Autocad getekend en berekend. Uit de berekening bleek al gauw dat de belasting op de trekstang wel erg groot zou worden. Dit is dan ook reden geweest om de heftafel ietsje zwaarder uit te voeren dan getekend.
De werking van de heftafel is gebasseerd op een tweetal houten schragen (kruisen), die in het midden scharnieren t.o.v. elkaar. Aan de onder- en bovenzijde zijn de schragen links bevestigd aan de onder- en bovenbouw d.m.v. een stalen as. De schragen zijn aan de rechterzijde voorzien van kunststof wielen die over de vloer en tegen het bovendek aan lopen.
Aan de bovenzijde worden beide schragen (gelijktijdig) naar elkaar toegedraaid d.mv. een trapeziumschroefdraad, die aan de voorzijde van de bovenbouw met een ringsleutel kan worden gedraaid.
Bij het aandraaien van de schragen, winnen deze aan hoogte en zal het dek zich naar boven begeven.
In de laagste stand is de belasting op de trekstang het grootste (ca 500 kg), bovenin is deze belasting gering. Een damesbromfiets kan dan ook zonder problemen vanuit de laagste stand worden opgedraaid. Bij een herenbromfiets draai ik de bovenbouw eerst tot ca 20 cm totale hoogte en zet dan de bromfiets er op, om hem verder omhoog te kunnen draaien.
Om bij het sleutelen het achterwiel te kunnen laten zakken, is voorzien in een uitneembaar deel van de Trespa-plaat van het bovendek. Dit deel is snel te verwijderen door twee pennen aan de zijkant eruit te trekken, waardoor het deel kan worden weggenomen.
In ingeklapte toestand is het pakket nog geen 15 cm dik, waardoor de heftafel eenvoudig is weg te zetten. In mijn geval zet ik hem tussen twee gereedschapkasten in, waardoor de heftafel nauwelijks ruimte in neemt.
V.w.b. de stalen onderdelen is het vooral van belang dat de trapeziumdraadstang, de assen in de bovenbouw en de asjes van de wielen onder het bovendek zich op één lijn bevinden. Dit betekent dat er nogal wat trukjes uitgehaald moeten worden, maar het is, zeker voor een metaalbewerker, goed te doen.
Ook aan de veiligheid is gedacht. Als het bovendek de hoogste positie heeft bereikt, plaats ik een tweetal plaatjes op de schragen, waardoor deze niet meer kunnen zakken.
Als je de uren telt, kun je er misschien beter eentje kopen, maar ja prutsen zit ons in het bloed, ... toch.
Martin