Op vrijdag 2 februari hebben we een bezoek gebracht aan het motor en bromfiets museum Wigchers in Schoonoord-Drenthe.
De leden konden zich vanaf 1 december 2023 opgeven bij onze secretaresse.
Zoals ik wel vaker wat vergeet, was ik ook hier vergeten mij op te geven.
Daar kwam ik 6 december pas achter. Ik dacht ik probeer het nog. En warempel ik kon er nog bij.
Dat had ik niet verwacht. Ik had gedacht dat het al vol zou zijn. Dat viel me dus mee.
Van de andere kant viel het me tegen dat er zich niet meer personen hadden opgegeven. Dat was jammer, want om de bus te laten rijden waren er minimaal 25 personen nodig. Onze voorzitter deed met de Nieuwjaars receptie nog een oproep om mee te gaan en dat trok de laatsten over de streep. Uiteindelijk waren we waren geloof ik met 29 personen.
Vrijdag 2 februari was het zover. Vanaf 11.00 uur verzamelen bij de Olde Mölle en om 12.00 uur vertrok de bus.
Het was gezellig in de bus. De organisatie had voor onderweg voor iedereen een paar broodjes en zo af en toe een snoepje geregeld. Om ongeveer 13.30 uur waren we bij het museum. Bij binnenkomst vielen ons meteen al de schellen van de ogen.
Schitterend!!. Eerst hebben we koffie gedronken met een koek. Daarna werden we verdeeld over 2 groepen. Wat we toen te zien en te horen kregen ging (mij tenminste) boven alle Verwachtingen. Ik neem jullie mee in een volgelvlucht door het museum.
Het begon met Ducati, er stonden een aantal rode opgesteld waar van er nog één compleet in de verpakking.
Iets verder vlak bij de deur is een plek ingeruimd voor drie Panther motorfietsen uit de vijftiger en zestiger jaren.
Met de 250 cc reed Louwrens Wigchers zelf al, toen hij nog heel jong was en die staat nu gestald tussen 350 cc en een 500 cc. motoren. Weer iets verder staan herinneringen aan de TT races uit de vroegere jaren. Jaap Wigchers, de vader van Louwrens, was besmet met het motorvirus, en reed in 1938 zelfs een Nationale 250cc wedstrijd op het circuit van Assen, waar hij vijfde werd.
In 1958 nam vader Jaap de nog jonge Louwrens voor de eerste keer mee naar de TT van Assen.
Er hangt in het museum nog een originele plaat uit die jaren van de TT waar op staat waar je kaartjes kon kopen. Ook heeft Louwrens nog een TT startbewijs van zijn vader. (Zie afbeelding hier onder.)
Vervolgens kregen we een schitterend overzicht van Zündapp brommers, motoren cross en race te zien. Ik weet
dat ik nu iets zeg wat sommigen van jullie denk ik niet willen horen: persoonlijk vind ik dat Zündapp ook prachtige modellen heeft. Vooral de bouwjaren 65,66 en 67 vind ik prachtig. Hier werd ons ook verteld hoe het komt dat het hart van Louwrens bij Zündapp ligt:
Toen Louwrens 16 werd, werd er een Batavus Super Sport
aangeschaft, maar deze liep bij hogere snelheden regelmatig vast. Na overleg met vader Jaap werd besloten om een betrouwbare bromfiets te kopen, het werd een Zündapp Sport Combinette, model 1966. De dealer in het dorp leverde de mooie briljant blauwe Zündapp.
Hij verkocht trouwens ook merken als Typhoon en Kreidler, maar de meeste vrienden van Louwrens reden op een Zündapp, dus de keuze was snel gemaakt! Toen Louwrens op een keer na 2 dagen hard werken zonder slapen thuiskwam, stonden zijn vrienden al op hem te wachten.
In de feesttent in Westerbork zou de bekende band Cuby & the Blizzards optreden, iets wat de knapen beslist niet wilden missen.
Louwrens, die eigenlijk vooral aan slapen dacht, liet zich overhalen om mee te gaan.
Op de terugweg reed hij richting Schoonoord, maar een van de knapen die met zijn DKW iets eerder vertrokken was, had voor een plaspauze zijn machine aan de rand van de weg geparkeerd. De vermoeide Louwrens reed in volle snelheid op de DKW, waardoor zijn mooie Sport-Combinette als verloren kon worden beschouwd. Omdat vader Jaap zijn zoon verplicht had een helm te dragen op zijn snelle bromfiets, kwam hij er goed vanaf en werd er weer een zelfde nieuwe Zündapp aangeschaft. Het frame van de verongelukte Zündapp hangt in het museum nog aan de muur.
Dit ongeluk zou op latere leeftijd mede de reden zijn om opnieuw met de bromfietshobby te beginnen. Vervolgens kwamen we bij de ,,Italiaanse afdeling,, een keur van allerlei Italiaanse brommers en motoren stonden er. Benelli, Minarelli, Moto Morini, Demm, Garelli, Itom enz. enz.
Van af de Italianen liepen we langs een aantal Duitse merken zoals BMW, DKW, en NSU.
Ook Engelse machines zijn vertegenwoordigd: waaronder een aantal Engelse legermotoren.
Zoals Matchless, Triumpf en BSA.
Toen kwamen we aan bij ons eigen merk: Kreidler. Louwrens heeft er een mooi aantal staan, keurig opgesteld in carrévorm. De meeste modellen stonden er en ook machines als
Gebben en Van Veen crossers, en natuurlijk ook de Van Veen racers.
Ook een aantal eigenbouw Kreidler cross/race machines stonden er. Mooi vond ik twee identieke 65er’s bij elkaar, één in originele staat en de ander gerestaureerd. Ook stond er een van de eerste eitanks uit 1958 of 1959. Thomas Beumer wist waarin het verschil van jaartal zat: in de ophanging/bevestiging van de achterste schokdempers.
Toen kwamen we aan bij de vrachtwagen, een Scania Vabis met een neus, en een wiellaadschop Volvo LM620 uit 1965. Met deze twee is de basis gelegd van het
huidige transportbedrijf Wigchers. In de Scania heeft de vader van Louwrens 1,3 miljoen
kilometer gereden. Volgens de gids was Wigchers een van de eersten die bieten lade met een wiel laadschop (dat gebeurde eerder handmatig met manden). Laurens reed ook op deze Scania. Zonder verwarming in de cabine, ‘s morgens om vijf uur
Beginnen, vrijdagavond en nacht nog even doorgaan, tot aan de zaterdagavond. Zijn moeder bracht een pannetje met warm eten langs en hij sliep tussen het laden van de door met het hoofd op het stuur van de Scania. Wat hiervan het gevolg kan zijn heb je kunnen lezen over het ongeluk.
Naast de vrachtwagen en de wiellaadschop staat de zogenaamde werkplaats. Deze werkplaats is een houten decor constructie met het aanzicht van een ouderwetse fietsenmakers zaak. Het museum heeft dit decor gekregen van bromfietsclub 1:25.
Die hebben het voor beurzen gebruikt en waren toe aan iets nieuws.
Van buiten maar ook van binnen is het net echt. In de waarheidsgetrouwe etalage staat onder meer een Batavus whippet.
Dat brengt ons meteen naar de Hollandse afdeling van het museum met merken als Batavus Gazelle Eijsink Avaros, Sparta, GMF, Amstel, Berini, Rap enz.
Het meest in het oog springend was natuurlijk de Batavus Whippet. De Batavus super Sport die Louwrens vóór zijn Zündapp heeft gehad stond er natuurlijk ook. Ook ontbraken de
Hollandse (Van der Heem en Stokvis) Solexen niet. De Solex is van oorsprong Franse makelij.
Ook een uitgebreide serie Japanse motoren zijn aanwezig. Verschillende merken zoals Honda, Yamaha, Suzuki, Kawasaki enz. Het aantal Honda machines spande echter de kroon. Speciaal keek ik nog even of er een “dames” bromfiets van Honda stond met de motor aan het achterwiel gebouwd. Zo een had een buurmeisje van mij vroeger. En warempel er stond er een.
Wat ook niet ontbrak is een groot aantal cross
machines van merken als KTM, Bultaco,
Laverda, Rond-Sachs, Honda, Suzuki, BSA, CZ, Benelli enz.
Ook stonden er zijspanmachines bij. Verder is het museum aangekleed met allerlei aanverwante zaken zoals legio foto’s van motoren brommers al dan niet met foto’s van renners en crossers er bij op. Wat er ook staan zijn de beroemde tweetakt benzine pompen met een tank en een maatglas er boven op. Veelal zijn die van het merk Bereila (BErghuis, REIneking en LAanstra.)
Deze pompen kunnen nog steeds worden geleverd evenals onderdelen hiervoor.
Verder zo hier en daar verzamelingen radio’s, pick-ups en bandrecorders
Hoe is het museum nou eigenlijk ontstaan ?
Wel nu: Jaap Wigchers begon samen met Louwrens begin tachtiger jaren met het verzamelen van motorfietsen, waarna al vrij snel ook het ‘brommergevoel’ terugkeerde...en hoe! Louwrens ging op zoek naar een briljant blauwe Sport Combinette uit 1966, zoals hij die vroeger ook had gehad maar waar hij dus een ongeluk mee heeft gehad. Maar die werd niet zo snel gevonden.
Wel vond hij een Zündapp uit 1967, en later nog het 1968 model, en zo ging het verder.
Uiteindelijk heeft hij zijn 66er wel gevonden. Wat hij ook terug gevonden heeft is een
soortgelijke Panther zoals hij die ook gehad heeft. Het accent ligt op de naoorlogse klassiekers, alhoewel er ook bijvoorbeeld een Batavus of een Scott racemotor uit 1936 zijn te bewonderen. Maar de Bayliss Thomass racemotor van zijn vader heeft hij nooit meer kunnen achterhalen. Wel staat er een JAP-motorblok waarmee zijn vader wedstrijden reed.
Dat is zelfs een speciaal raceblok, het merk is er met schrijfletters opgezet.
Toen we na zo’n 2,5 uur weer bij elkaar zaten na de rondleiding, hebben we nog een bakkie gedaan en nagepraat over al hetgeen wat we gezien hadden. En zoals altijd kwam de tijd om naar “huis” te gaan. Onderweg werd er nog met de pet rond gegaan voor de chauffeur als blijk van waardering dat hij ons heelhuids van en naar Schoonoord had gebracht.
Bij de Olde Molle aan gekomen hebben we nog iets gegeten in de vorm van een bord patat met een balletje bal, en natuur iets te drinken. Het was tegen zevenen dat we allen tevreden huiswaarts keerden na deze prachtige middag.
Ik weet niet wie er allemaal bij de organisatie betrokken waren en daarom noem ik geen namen.
Maar….organisatie: bedankt namens alle deelnemers voor deze prachtige middag.
Denk nou niet weet die Harm dat allemaal nog uit zijn hoofd? Geen zorgen, dat weet hij niet.
Sommige stukken tekst komen uit het boek Zündapp, een geweldig merk
en uit het tijdschrift Motor.
Hieronder een impressie.............
Vertrek bij de Mölle en aankomst bij Wigchers
Rondleiding
Zündapp
Divers
Kreidler
Divers
De Scania en de Volvo de basis van het transportbedrijf Wigchers
De waarheidsgetrouwe fietsenmakers winkel met werkplaats
Allerlei snuisterijen en bromfiets-motor apparatuur
Japanners
Holland + divers
Wigchers Transportbedrijf
Laatste bakkie bij Wigchers
En dan zijn we weer terug bij De Mölle
We hebben genoten van een prachtige middag
Harm Olde Bijvank.