Na het tot dusver koud (vond ik tenminste) verlopen voorjaar was het 8 april mooi weer om er met de brommer op uit te trekken. De temperatuur beloofde rond de 20 °C uit te komen
Dat kwam goed uit want de eerste rit van het seizoen stond op het programma : De Koude jatten rit.
Na deze week de brommers nog even na gekeken te hebben ben ik op mijn rode Kreidler naar Erve Brooks gereden.
Toen ik aankwam was het nog vrij rustig maar uiteindelijk waren we geloof ik met 36 personen.
Wat mij opviel dat er weinig ,,Boldiekers,, waren.
Na het gebruikelijke bakje koffie aangeboden door onze club vertrokken we om 11.00 uur.
De rit was uitgezet door ons bestuurslid van de evenementen commissie Peter Schoenmakers.
Ik had hem al gevraagd waar we heen gingen, hij zei: Wie blieft in de buurte van Loarne. (We blijven in de buurt van Laren Gld)
We reden over het Twentekanaal via o.a. de Vissers en de Rietdijk naar het Markelosebroek. Het is mij vaker opgevallen dat veel plaatsen en gehuchten het woord ,,broek,, in de naam hebben. Ik wilde wel eens weten waar dit vandaan kwam en kwam er via Google achter dat dit moeras betekend. De meeste plaatsen met ,,broek,, lijken echter al lang niet meer op een moeras. Sinds de vroege Middeleeuwen is de bodem van de broekgronden verbeterd door drainering. Hierdoor werd goede weidegrond voor het vee verkregen. Zo dat weten we dus ook weer. Ook kwamen langs de tv toren van Markelo.
Deze toren is ongeveer 156 meter hoog. Hij doet echter geen dienst meer als tv zender en wordt alleen nog gebruikt voor telefonie en dataoverdracht.
Op een gegeven moment rijden we een weg van een viaduct af en gaan terug via de parallelweg van de genoemde weg. Ik zie dat een deelnemer zijn kentekenplaat verliest maar wat schetst mijn verbazing: iedereen wijst op de plaat die op het wegdek licht en rijdt door! Uiteindelijk stopt er een barmhartige Samaritaan en pakt hem op.
Na een poosje stopten we voor een sanitaire c.q. rookstop bij een z.g. eendenkooi.
Je zou denken daar kooien aan te treffen met eenden. Dat was echter niet het geval.
Een eendenkooi werd vroeger gebruikt om eenden te vangen voor consumptie.
Hij bestaat uit een flinke vijver (1) waar enkele smalle sloten (3) op uitkomen; de zogenaamde vangpijpen. Met tamme vleugellam geknipte eenden en een kooikerhondje (op de afbeelding linksonder) werden wilde eenden gelokt en gevangen.
Als het jachtseizoen geopend is laat de kooiker (eendenjager) het kooikerhondje, langs de pijp lopen om de op de plas rustende vreemde eenden te lokken. De pijp is aan weerszijden voorzien van rietschermen (2) zodat de eenden de kooiker niet kunnen zien. Het hondje laat hij voor en achter langs de schermen lopen. De eenden, nieuwsgierig geworden door het gedrag van het kooikerhondje met zijn opvallende grote witte staart, die steeds weer verdwijnt en een eindje verder weer tevoorschijn komt, zwemmen achter het hondje aan, de steeds nauwer wordende pijp (4) in.
Zo werden de eenden vroeger gevangen.
Na een kleine drie kwartier vertrokken we weer bij de eendenkooi. Maar wat wil het geval, ik kon mijn brommer niet aan de praat krijgen. Dankzij de hulp van Thomas die mij aanduwde sloeg hij toch weer aan. Een heel enkele keer heb ik dat euvel. Normaal is het een keer trappen en dan loopt ie.
Langs café ,,De Wippert in de Kring van Dorth en de o.a. de Dwarsdijk kwamen we bij onze pauzeplaats aan : Camping ,,De Bosrand,,
Peter had hier een menu geregeld dat bestond uit een kop koffie, slaatje , bal gehakt en een consumptie. Goed voor elkaar en het smaakte prima.
Ik denk dat we hier ongeveer een uur gebleven zijn. Voor het vertrek bij De Bosrand zijn we op de foto gezet door een journalist van de Larense krant. Deze zou de foto in de genoemde krant plaatsen met een verhaal over onze club erbij.
Via o.a. de Marsmansteeg kwamen we in Laren, en toerden we over de Holterweg langs Mamola (Marius Motoren Laren) een motor handel.
Van laren ging het naar Lochem en kwamen we langs het gigantische veevoederbedrijf For Farmers.
Het bedrijf produceert 9,6 miljoen ton! diervoeders op jaarbasis.
Op een gegeven moment kreeg de brommer van een deelneemster kuren en wou niet meer lopen.
Bougie er uit deze vonkte wel. Bougie er weer in, aangetrapt en lopen.
Dit ging een tiental meters goed: weer stop bougie er uit en er bleek een ,,parel tussen de electroden te zitten. Bougie er weer in en lopen. Dit maal ging het een paar honderd meter goed en weer panne. De bougie kon nog wel eens stuk zijn. Er is toen een nieuwe bougie ingedraaid met een iets hogere warmtegraad. (er zat geloof ik 6 in en er is meen ik een 7 ingedraaid)
Hoe het ook zij de brommer vertoonde nadien geen kuren meer.
De rest van de rit zijn we o.m. via de Broersdijk, het Aalsvoort en de Kappellendwarsweg terug naar ons startpunt Erve Brooks.
Na nog even een praatje te hebben gemaakt en Peter bedankt te hebben voor het uitzetten van de rit, ben ik nog even met een kennis meegegaan die een oude boerenschuur schitterend had omgetoverd voor stalling van zijn Kreidler en Honda motoren. Ook stonden hier 2 Deutz oldtimer
trekkers geparkeerd en er was ook nog ruimte om zijn oldtimer Porsche (ik meen 1968) te stallen.
Hij had het piekfijn in orde. Compleet met een heftafel voor zijn motoren en een gereedschap wagen waar je U tegen zegt.
Nadat ik alles bekeken had ben ik tevreden terug getoerd naar Nijverdal en heb genoten van een mooie koude jatten rit met alles wat er bij was.
Groeten Harm